Hadi hayal kuralım;
Sen şimdi pencere kenarında
Yağmur damlalarını izliyorsun,
Bende seni...
Rüzgarda savrulan kuşlardan biriyim ben,
Kanatlarım ıslak...
Pencerenin kenarına konuyorum..
Beni yakalayıp kafese hapsediyorsun.
Belkide esir aldığını sanıyorsun.
Oysa bilmiyorsun ki;
Benim gökyüzüm sensin...
Eşarda kalfa idim, ustalığa özendim.
Bülbül idim, lal oldum. Binbir dertle bezendim.
Cihanda yekparedir senin ahu gözlerin.
Perçemin düştü müjgana yüreğimi kor ettin...
Sen bilmezsin;
Gözlerine her bakışımda içimin titrediğini,
Yağmur damlalarına adını yazdığımı,
Her ürperişimde adını sayıkladığımı;
Sen bilmezsin usulca ağladığımı...
Sen bilmezdin;
Duydum ki;
Bırakıp gidecekmişsin bu şehri,
Yürüdüğümüz siyah bayaz sokakları,
Islandığımız yağmurları...
Gecelerimi sessizliğe boyayıp
Gidecekmişsin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!