Devrilmiş mankenin donuk görüntüsü gibidir zaman
Elimi uzatsamda ne sıcaklığını hissedebilirim ne bakışlarını
Geçmek isterim, gitmek isterim fakat yakamı bırakmaz efkarım
Sessiz çığlıkları dağlar gibi biriktirmiş yüreğine duyulmaz.
Neler bekliyoruz ki hayattan sevgiden başka
Umduklarımızın ardına sığınıp saklanır gibiyiz
Güneşin tebessümüne hayranca bakarken..
Gölgeye susuzluğumuz, ihtiyacımız var gibi...
Verilmesi güç olmayan sevgide neden ufallarız..
son nefesim gibi aldım ruhuma kokunu
ardımdan ağlamadığını bile bile çektim içime
çıplak bedenime dökülmüş sonbahar yaprakları
yenilgiyi hazmedip parçalanmış ve soğumuş...
senin çokluğunda kendi ıssızlığımda
Umudun bir kıvrımında salınmaktayım
Sadece kırıntıların ışıltısı varlığını sürdürüyor.
Her selamı alışımda heyelan çöküyor yüreğime
Ve yine dalgalandı şiddetli olmasada efkarım.
Hangi beldeye bağlanırki iltica eden benliğim
Merhaba demek var içinden coşarcasına
Hayata dair söylenmedik türküleri söylemek
Kitabın herhangi bir sayfasından şiir okumak
Gönül pencerene ışıltı göndermek var.
İçine dolu dolu yerleştirdiğim sevgi, güven
Ahlaksızlığın kol gezdiği alemdeyiz
Her manzarada aynı nakarat
Attan inenler eşeğe binenler
Sürüngenlerin arttığı dönemlerdeyiz
üç kuruşa satılan menfaatler dünyadasındayız
Kalmasın ruhumda ne kırıntın ne izin
Vermesin gece ayazını bana ellerin
Şimdi uğurladım sürüklenen hayalini
Kaybettin ve yitirdin o cennet vaadini.
Bir sıcaklıksın avuçlarımdan içime sinen
Güneş gibi aydınlıksın gönlümde yer eden.
Varlığını soluksuzca ruhuma hissettiren
Sen buzlar içinde ateşinle beni kor eden..
Bir devrimin sonbaharını yaşıyorum soluksuzca..
Var mı? En yakışıklı zamanında dirilişi özlemek?
Hüzün girdabında boğulurcasına yad ediyorum
Ve dipsiz kuyunun görünmeyen aleminden elveda...
Sen ki tertemiz yapraksın karalama defterimde.
Hicretler yaşadı bedenler ve ruhlar
Dağıtılan umutlar,
Yok edilen hayaller...
Hesapsızca ölü toprakta yaşayanlar
Ödenecek bedellerin günlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!