Büşra Arslan Şiirleri - Şair Büşra Arslan

................................................Güneş Şehrinin Kızı’na



Bilirim

lâl renkli bir şaraptın dudaklarımda
içtikçe mest olduğum
bir sonbahar yaprağı misali
düştün gönlüme,
soldun...

____________________Aşk'a andolsun ki....



I
Ya

/dipsiz kuyuların emsalsiz sığınaklarında
müebbet bir sürgündür hayat/


turkuaz hayallerin kaldırımlarında yürürdük hayatın
gecenin esmer teninde yaşardık sevgimizi

Med-cezire kalkan ruhumuzun inşirah bulduğu leyl’e
andolsun ki
ölüm vadilerini aşarak….
özgürlük desenli yengiyle başladık hayata
.

şimdi gidiyorum
içinde yeşerttiğim tüm umutları
yakıyorum bir bir öfke ateşinde
sevginle beslediğim yüreğimi
nadasa bırakıyorum

“Ah! Acıyanların çılgınlıklarından başka büyük çılgınlıklar, neresinde görülmüştür dünyanın? Ve dünyada acıyanların çılgınlıklarından daha çok acılar doğurmuş ne vardır? .. (Zerdüşt) ”



Gecenin seyrini yokluyor ismim
Gönlümün ak tüylerine saklanır kokun

I
………………………………..İlkel yalnızlığıma

terkedilmiş bir şehir kadar yalnızım
üzerimde kıtmîr yorgunluğu
kavuşmaz göz kapaklarım bu hoyrat gecelerde

Anneciğim! Seni yıl yıl, ay ay, gün gün, dem dem ömrümün bütün anlarında, yanı başımda hissederek yaşıyorum. Acımasız hayatın çıplak gerçekliğiyle yüzleştikçe seni daha iyi anlıyor ve sana olan evlatlık borcumun paha biçilmezliğini idrak ediyorum. Gerektiği gibi senin hakkını galiba hiçbir zaman takdir edemeyeceğimi düşündükçe de senin merhamet kanatlarına dayanmak ve o kutsal sevginde bin parça olmak istiyorum.

Çile dolu hayatın keşmekeşliğinden bir nebze olsun kurtulmak üzere uyurken, bir çocuk gibi tertemiz ve hafiflenmiş olarak uyanırken, seherin tatlı ve manevi havasını teneffüs ederken, sabahları güneş ışınları camlarıma vururken, seni anımsıyorum. Seni hep bir cam şeffaflığında, yıkanmış yakamoz parlaklığında, yaz gecelerinin mehtabında görüyorum.

Sevgili anneciğim! Eğer hep çocuk kalmak ve hep annelerinin yanında kalmak, üşürken annenin sıcak kucağına atılmak, ağlarken anneyi yanı başında görmek gibi hayatın öngöreceği bir yaşam biçimi olsaydı ben hiç ayrılmak istemezdim. Ancak ne ki hayat bunu değil, aksine anne-babanın

Yaşam ile ölüm, yer ile gök, kara ile deniz, gece ile gündüz, artı ile eksi, sevinç ile üzüntü …
Galiba zıtların birleşimiyle haraket ediyor görünen şu kainat gemisinin esprilerine artık alıştı insanoğlu ve günümüze geleli daha barışçıl ve toleranslı bir diyalog zemininde anlaşmazlıklarını hallediyor, sanatsal ve kültürel etkinliklerle en kısa yoldan problemler çözülmeye çalışılıyor.

Hiçbirimiz için ikinci defa hayatı baştan başlatma, çocukluk ve gençlik dönemlerine geri dönüp yeniden, yepyeni sayfalar açma gibi bir şansı maalesef yoktur. Ne üzüntü verici bir durum ki, eksikliklerimizi ve yanlışlarımızı bertaraf etmek için ikinci defa yaşama şansımız da bulunmamaktadır. Bu yüzden her günümüzü anlamlı ve değeri paha biçilmez bir gün olarak algılamalı, herkesin yüzyıllardır peşinde olduğu o bulunmaz hazinenin aslında içimizde, derunumuzda saklı bulunduğunu bilmeli, çok uzak mesafelere gitmeden ve taklitçi-ezberci yaklaşımları terk ederek üretken bir sıçrayışla bu hazine kapısının koluna yetişebileceğimizi artık öğrenmeliyiz.
Tarihteki bütün başarıların kapıları iki şifreyle açılmıştır. Bunlardan biri dikkat diğeri ise ilgidir. Bütün dikkatimizi üzerinde yoğunlaştırdığımız, büyük bir aşk ve heyecanla ilgi duyduğumuz her işin üstesinden gelebileceğimizi asla unutmamalıyız.