Busenaz'ım Şiiri - Dinmez Er

Benden gidenleri sildim defterden
Geri dönenlere kapımı kapattım..
Sensin benim selvinazım,
Feryadı figanım,
Sensin ayağında halhal,
Burnu hızmalı destinazım,
Serv-i revanım,
Selvi boylum al yazmalım,
Güzeller güzeli Busenaz’ım
Şımarığım, işvelim, cilvelim benim!

Dudaklarının izi kalan bardaklar,
Paha biçilmez koleksiyonum oldu.
Kent olan bitenden ve benden habersiz,
Onunda ben gibi adı yokmuş meğer,
Tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış,
Kente küstüm, kent bana küsmüş olur ya,
Gözümden uyku akıyor, sorunsuz,
Şiirleri uykularda yazabiliyorum?
İcabında sabah yarımı tamamlıyorum ben.

Ha, birde kıskanmak fiiline taktım kafayı,
Öyle böyle önemsenmeyecek gibi değil,
İçinde olmadığın sana yakın, uzak dünyayı,
Herkesi her canlıyı kıskanıyorum senden,
Hangi dil bilgini kıskanmak fiilinden kıskançlık
Kelimesini türetirken en ölümcül virüslerden,
Daha ölümcül bir etki yüklemeyi başarmış?

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 09. 23 /