Gel artık neredeysen ey şehir yüzlüm...!
Yüzüne bakmaya doyamıyorum.
Gönül tapusunu ayırdım sana
Halâ bekliyorum busekondunu
Kaç yıl geçti bilmem, sayamıyorum...
Tahtadan evlerle doldu çevrem
Derdimi kimseye diyemiyorum.
Uykusuz gecelerde esiriyim kadehlerin,
Kaldırımlarda sarhoş
Serserinin birisiyim...
Vermiyor kokunu çiçeklerin hiç birisi
Özledim, inan çok özledim
Hoş kokulu busekondunu...
Gel artık neredeysen ey şehir yüzlüm..!
Gittiğin yolda minübüsler sevdamı taşır
Ölümden beter ayrılığı çığırır türkülerim
Keskin dilli falcılar yüzünden çektiğimiz bu çile
Bitir şu dağlaşan gurbeti
Bitir Allah aşkına..!
Portakal çiçeği vuslat gecelerine hasretim
Zindan karasını siliver dudağınla...
Özledim, inan çok özledim
Bana ümit, bana ışık, bana heyecan veren kokunu
Ve de canım
Busekondunu...
Kayıt Tarihi : 15.8.2005 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zaten sebestte olması gereken de bu değil mi...
...
şehir yüzlüm imgesi, daha şiire başlar başlamaz beni uzak diyarlara aldı götürdü... derin bir düşünme gerektiriyor çünkü...
düşüneceğim, şehir yüzlü bir sevgili nasıl olur diye...
...
şiirle Efendim
saygı ve sevgiler...
...
FÂtih Çodur
saygılar
Saygılar
TÜM YORUMLAR (5)