Ay ışığında sevgililer aşk ile buse sunarken
Gökte kararmış olan ay aniden bir ışık saçtı
O gece sakindi dallarda yaprak uçmazken
Sevgi ile busenin tesirinden bir rüzgâr esti.
Gözden akan sevgi yaşı ile yanak ıslandı
Uyandı sevgililer ufukta kızaran Tan dı
Sonra güneş doğdu geceki aşkı kıskandı
Oysa gönülden gönül’e akan bir ince sesti
Gece gündüzü gündüz geceyi hep takip etti
Mehtapta Soluksuz sevgi ile gözler birleşti
Sanıldı ki o çılgın aşk ateşi söndü ve bitti
Hayır, derinden yakıp kavuran korsuz ateşti
O an sevenler için güller çıktı toprak anadan
Koktu güller o muhabbeti hiç kıskanmadan
Yıllar yıllar sürdü bu sevgi bıkıp usanmadan
Çünkü o gece aşık gönüllerden akan sevgiydi.
Ey İsmail yaşadın mı yoksa hayal mi bunları?
Aşk yuvası idi o meşhur meram bağları
Ay ışığında üzerimize sarkan akasya dalları
Esen yel ile uğuldayan yaprak ve su sesiydi.
14 Aralık 2010-01-14 İsmail DETSELİ
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygı sunuyorum.
Tayyar YILDIRIM
Şiirinizin tarihi sanırım sehven Aralık 2010 şeklinde yazılmış.
TÜM YORUMLAR (1)