Buse, Salkım ve Taneleri

vurgunsun; iliklerime kadar deniz suyu
bedenin en saf alıcısı
ey geçtiği yolların izini silen
varlığını gözkapaklarıma alıştıran sonsuzluk!
ne kadar da zormuş
şu çarkı döndüren umuda eklenmek...

bir söz bulursun...
başındaki avare bulutla
hücüm edersin yüreğine
dilinde ne kadar pas varsa dökersin
heyecanın bir ışık gibi aydınlatınca tenini
nafile, çekmeye çalışırsın
her yöne kurşun sıkan tetiği

bakımsız dudaklar mutedil dalgalı
can özü yoğun mu yoğun
katlanmış bir kere göğsünü yaran hevese
sessizliğin muştusunda
dua olur özendiği her cümle
ki akar öylece mana
öyle taşır çünkü rahmet suyunu
ah bir kalabilseydi
ahh! öpünce dökülecekti alnından
ömrün en güzel taneleri