Aynı mehtap, aynı kabus, aynı can sızlayan,
Zaman akar cananım, insan elbet avunur
Ve sen yitsen de bu mücrimin hayatından
İçimdeki meczup hep nefesinde uyur
Kolların sığınak olamasa da o vakit bu aymaza
Yalnız sevdam gider koynunda solur
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta