Aynı mehtap, aynı kabus, aynı can sızlayan,
Zaman akar cananım, insan elbet avunur
Ve sen yitsen de bu mücrimin hayatından
İçimdeki meczup hep nefesinde uyur
Kolların sığınak olamasa da o vakit bu aymaza
Yalnız sevdam gider koynunda solur
Kayıt Tarihi : 10.7.2024 03:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!