Buse Şiiri - Mehmet Macit

Buse deyip geçmeyin saklıdır nice izler.
Sıcak bir dokunuşta derin huzuru gizler.
Duyulur ılık bir haz, mutludur her dem yüzler.
Sevgiyle atan kalbin altından kapısıdır.
Yaşayan bir bedenin en özel yapısıdır.

Sevginin göstergesi sımsıcak bir busedir.
Bütün canlılar için ilahi bir yasadır.
Huzur dolu bir buse gizem dolu kasadır.
Dudaklarda saklı sır Tanrı’dan bir ilimdir.
Aşkların sunulduğu tarifsiz bir bilimdir.

Görünce bir güzellik mutlu olur her insan
Öyle bir an gelir ki dilinden düşmez lisan.
Gönülden bir gönüle busedir büyük ihsan
Sevginin sunulduğu bazen bir çocuk olur.
Buselerin konduğu bazen bir çiçek olur.

Kalplerde pişen sevda, buselerle karılır.
Yükselen bir coşkuyla sevgililer sarılır.
Mutluluğun hazzıyla can özüne varılır.
Buse düşen bir tende huzur gülleri açar.
Bulunduğu âlemden başka âleme göçer.

Saklıdır her gönülde bir insanın özeli.
Ara sıra gördükçe camda duran güzeli.
Okunur bu meyanda Baki’nin bir gazeli.
Alev almış bedenler uzanır sere serpe.
Huzur verir bir buse aşkla çarpan her kalbe.

Sevginin derin hali bir söz olur dudakta.
Yürekte yanan alev bir köz olur dudakta.
Gözden düşen her damla bir naz olur dudakta.
Arzuyla konan buse derman olur yaraya.
Harap olan gönüller dönüşür bir saraya.

Yılların yorgunluğu belli olur açıkça.
Yaşlı halini saklar insanlardan kaçtıkça…
Unutulma korkusu yüreğini yaktıkça…
Nasırlaşmış ellere dokununca bir buse,
Yaşlı yorgun ruhunda ne gam kalır, ne tasa.

Hayırsızdı sevgili, ulaşılmaz yol ördü.
Naçar kalmış Macit’e bir buseyi çok gördü.
Umutsuzca çırpınan bu aşığı çok yordu.
Bir tatlı söz, bir buse, bedeldi bütün ömre.
Yaşadı hep kışları, ne yar geldi, ne cemre.

Mehmet Macit
08.02.2025
Dikili/İzmir