Buse Şiiri - Halis Yıldız

Bir gün gideceğim bu diyardan,
Senden çok uzaklara.
Ardına baktıkça üzülecek,
Kapın her çalındığında “O mudur?” diyeceksin.
Hatırladıkça anılar, gözyaşların sele dönecek,
“Kime şikâyet edeyim kader?” diye türkü yakacaksın.
“Olmaz” deme,
Olacak.
Bak, göreceksin,
Gelecek o günler.
Ve sen, gidişimle kahrından öleceksin.
Yaz bunu bir kenara,
Yaz, Buse!
“Neler oluyor?” deme.
Kalp acı, dünya hüzün, göz yaş dolu oldu mu,
Rüzgâr farklı eser insanoğlunun bedeninde.
Ben de bu yüzden diyorum:
Hicran şarabından tattırmazsam sana,
Bana da yazıklar olsun.
Çekeceksin, çektirdiğin kadar.
Yokluğum vuracak, zamanı gösteren saatler gibi.
Bana kalan dertlerim olacak,
Sana hicran yarası!
Mülteci gibi olacaksın,
Kendi ülken de yabancı gibi.
Ben yalan olacağım belki,
Ama senin her şeyin talan olacak.
İnan bana,
İnan, Buse!
Hasretinden ateş yutmuş gibiyim,
“Ne olur dön gel” diyeceksin.
Alaya alıp gülme.
“Yemin ederim” okuyacaksın,
“İçime gömdüm gamı, efkârı,
Divane gönlümün sensin tek varı” türküsünü…
Dedirteceğim sana.
Yapamazsın.
Ben senin zihnini işgal edenim.
Senin için günahların en koyusuna bulaştım.
Ömrüme ömür diye kattığımsın sen.
Her adımda ensemde, pusuda bekliyor hatıralar.
Nereye?
Cehennem dertleri var cennetimde.
Onları temize çekmeye diyor,
Saygı ve sevgilerimi sunuyorum.