Yanağımı dağlayan bu buse de ne
sevdiğimden ayrı kaldım bu sene
su misali serinletirdi sesi
yazım kurak geçti yine busene
yağmurdu gözleri saçları rüzgâr
gül pembesi yanağında gülizâr
kardan beyaz pamuk elleri vardı
böylesini görmemiştim yıllardı
saçımı okşayan ılık yel gibi
onsuz gözyaşlarım sanki sel gibi
biraz önce burada biri vardı
o gelse önceden haber salardı
onsuz buralarda kaldım el gibi
yanağımı dağlayan bu buse ne
16/Ağustos/2012/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 16.8.2012 20:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/16/buse-45.jpg)
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (3)