Buruşuk Şiir Şiiri - Yusuf Telli

Rotasız, buruşuk bir kağıt parçası olmak vardı
Akşam yeliyle savrulup giden
Gelip ayağına konuversem
Hey! burdayım, burda işte
Kaldırıp çöpe at, tekme at...
Yeterki hissedeyim teninin sıcaklığını
Ne olur! konuşabilsem ah bir anlatabilsem
Ama çöpler konuşamaz ki...
Onlar hafif, değersiz derler
Bizim için
Beni kim buruşturdu söylesinler peki
Akıttığım yaşları görseler bir
Bu bile çok diyip
Kızarırlar bir bir.
Öyleyse dokunmayın çöpçüler
Seven, sevdiğine doysun
Kalbinde onun kokusunu duysun
Siz de haklısınız galiba
Bir melekle bir çöp nasıl olurda
Bir araya gelebilir ki...
Bir zamanlar sahte aşkını yazıp
Hikayesi bitince buruşturduğu kağıda
Ne yazılabilir ki...
Hadi açtın diyelim
Ben düzelemem ki...
Atmayın geri dönüşüme filan
Hamurum bozuldu bir kere

YUSUF TELLİ