Beni unutuyorsun, ya da
Yokluğuma alışmaya çalışıyorsun.
Senin için kalbim erirken
Senin kalbinse buzlanıyor.
Yazamıyorum...
Yazmak istiyorum, yazamıyorum.
Kalemimdeki mürekkep
Artık gözyaşlarım oldu.
Sadece ıslatıyor sayfaları.
Islanan sayfalar
Bir gün kuruyacak,
Ve her ıslanan kağıt gibi kuruduğunda
Buruşuk izler kalacak.
Sen ise kalbimdeki buruşuklar olacaksın,
Ne kadar düzeltmeye çalışsam da
İzin kalacak...
(24/03/2005, Perşembe, B. Çekmece)
Zeki AkçalıKayıt Tarihi : 24.4.2005 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!