Bürünür Şiiri - İbrahim Sağır

BÜRÜNÜR

Bir kez güler, ardından bin esrara bürünür,
Gülüm demek istesem tekmil hâra bürünür.

Cevrini, cefasını çektiğim ben bilirim,
Varamam civarına şavk-ı nâra bürünür.

Takar zülfüne lale, papatya, gül, karanfil,
Kış ortasında tutar nevbahara bürünür.

Boyar al al dudağın, çeker kaşa sürmeler,
Çıkar yolum üstüne intizara bürünür.

Bazı susar sebepsiz, bazı bülbül kesilir,
Adetin değiştirir, bîkarara bürünür.

Hayret içinde kaldım bu güzeli seveli,
Zaman zaman hüzünlü bir efkâra bürünür.

İbrahim Sağır