Küçücük bir burnu vardı…
Sanki kurban olduğum özenle yaratmıştı…
Ne zaman hafif esseydi rüzgâr tenine, üzerine
Kurban olduğum rüzgâr da eserdi yüzüne yüzüne…
O yüzüne üfürdüğünde…
Ben…
Pembeleşen burnuna bakardım hayran bir şekilde
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
