Aldım kalemi yine elime.
Hisler, yaşanmışlıklar depreşiyor..
Umursamıyorum desem de olmuyor,
Kara bulutlar doluşuyor bedenime…
Sahi etki etmiyor avutmalar ruhuma.
Batan gün soluyor, doğan gün ise zaten ölü doğuyor..
Çığırışlarımın, haykırışlarımın sessizliği durmadan devam ediyor,
Artık dur! Yeter! Demeyi istiyor zihnim tüm burukluklarıyla…
Keşkeler gibi umutlarda biriktikçe birikiyor,
Yaşayacaklarım, yaşadıklarımdan hiç farkı yok adeta..
Ama ne bir yol ne bir çözüm sunuyor bana.
Sabır, katlanma duvarım yıkılıyor vücuduma…
Kayıt Tarihi : 31.10.2019 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçük bir sitem..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!