Daha yolun yarısındayız bir tanem
Bir gün gelecek bizde yaşlanacağız
Ama kaygılıyım hayattan
Bize bakarlar mı çocuklarımız
Olsun onlar bakmasalar da
Yine biz birbirimize yeter de artarız
Hadi ilk tanıştığımız parka gidelim
Cıvıl, cıvıl öten kuş seslerini dinleyelim
Gönlümüzü güneşin sıcağına verelim
Ömrümüzün sonbaharını hayal edelim
Biz yaşlansak ta ruhumuz genç kalacak
Ama bu beden güz gülleri gibi solacak
Dilimiz yorulsa da gözlerimiz hep konuşacak
Sevgimiz kat kat artacak içimizi dolduracak
İşte bak yaşlandık yıllar geçti üstümüzden
Kaç bayram geçirdik ellerimiz öpülmeden
Evlat hasretiyle çürü dük niçin, neden?
Sevgin olmasaydı çoktan ölmüştüm ben
Yıllardır gözlerimiz hep kapıda
Ha geldi ha gelecek
Evlat sevgisi kalplerimizden silinmeyecek
Ama tabutumuz yan yana
Huzur evinden ebediyete gidecek
ZEYNEP EROĞLU 14. 01.2010
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 17:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Eroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/22/buruk-yurekler.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)