Ne çabuk unuttun güzel günleri,
Giderken ardına bile bakmadın.
Ne kadar severdin, sen o kolyeyi;
İnadına onu bile takmadın.
Keyifle içerdin, sen sigaranı;
Aldın ama, inadına yakmadın.
Gidiyorun dedin, soğuk ve hissiz;
Konuşurken hiç yüzüme bakmadın.
Çok konuştum, yanlışından dön diye;
Olmaz dedin, inadından bıkmadın.
Bir yabancı gibi durdun hep bana,
Uzattığım eli bile sıkmadın.
Bir bilseydim, dargınlığa sebep ne;
Bundan önce hep sen haklı çıkmadın.
Hep güzeldi, hep iyiydi huyların;
Bu yüzünü neden hiç tanıtmadın.
23 Temmuz 1997
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 9.5.2010 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!