Buruk Umutlar Şiiri - Cevdet Altay

Buruk Umutlar

Beş kardeşe bir tek tarla yetmiyor,
Bazen dolu vurur, bazen bitmiyor,
Karını doymadan, bebek yatmıyor,
Mülteciden çoktur açımız bizim.

Görmeyen ne bilsin dağın ardını
Gurbete yol etmiş geçim derdini,
Terk etmiş doğduğu ata yurdunu,
Buruk bir umutla göçümüz bizim.

Ömür tarlasına hüzün ekilmiş
Yaş yarı olmadan beli bükülmüş,
Yorulmuş bedeni, dişler dökülmüş,
Zamansız ağarır saçımız bizim.

Kemer sıkma ile hesap uymuyor,
Niyazla duayla karın doymuyor,
Garibanı kimse adam saymıyor,
Hakka sarılmaktır, suçumuz bizim .

Harami bey olmuş tasasız gezer,
Dalkavuk peşinde methiye dizer,
Zorbaya yağ çekip, garibi ezer
Bunları kaldırmaz içimiz bizim.

Vergiden muafsın baba devlete,
Vicdanın müstahak her eziyete,
Dil uzattın ağa, namus iffete,
Sorgusuz sualsiz linçimiz bizim.

Cevdet Altay…..07.05.2017