Buruk Şiiri - Metehan Sarıyakutoğlu

Şu gördüğün mavi deniz,
Mavi öfkenin diğer adı.
Şu gördüğün mavi de gök,
O'nun kızıldır hıncı .......

Sapsarı kesilmiş simalar,
Konuşmayan belirsiz ifadelerle,
Aynı şeyi düşünüp de susmak,
Gökten anlam inecekmiş gibi,
Acizane mi yoksa akılcı?

Mırıldandığın;
Son şarkı yahut besteden,
Çıkarmaya çalıştığın sözü hatırlarken,
Kırkıncı yıla tesadüf ederse suskunluğun,
Hangi gerçek ne kadar acı?

Koşarken;
Yorulmamak için tek başına,
Mırıldandığın namelere yakıştıramadığın,
Dört dünya büyüklüğündeki,
Hayalden de öte hayellerin,
Belki bir gün,
Sana da olacak davacı...

Yalnızlık;
Tan yerinden kaldırırken başını,
Ben yoktum.
Avuç dolusu umacalardan,
Tek başına kalan,
Tanımadın mı o haykırışı.....