Buruk Sevinç Şiirleri - Şair Buruk Sevinç

Sen kimsesizlik nedir bilir misin arkadaş?
Seni kimse hayatın kucağına atıp kaçtı mı?
Sana her gün yalnızlığını hatırlatan oldu mu?
Sen hiç yalnız kaldın mı arkadaş?

Sen gözyaşı nedir bilir misin arkadaş?

Ne kaldı senden sonra bana sevgilim
Her şeyi unutup giden ben miyim
Seni seviyorum dinle sevgilim
Sualsiz terk edip giden ben miyim

Aşkının kör kurşunuyla beni vurmuştun

Orada ben varım
Göklerde baktığın yerde
Yıldız yıldız
Orada ben varım
Yürüdüğün yerde
Yapayalnız

Bu gece ayrılığın gecesi
Bu gece yalnızlığın gecesi
Bu gece üzüntünün gecesi
İşte bu benim gecem

Senden ayrıldığım gece

Bu gece yine yalnızım
Yine dertlerimle başbaşayım
Sevgilimden çok uzaktayım
Elbet olur dönerim bir gün

Karanlık dünyama yıldız gibi parladın

Sensiz geçen günlerin yorgunluğunda
Yine seni düşündüm candostum
Mutsuz geçen gecelerin durgunluğunda
Kalbime seni yazdım candostum

Yine yoksunum senden, hayallerinden

Sen, bir tutkusun içimde
Sen, vazgeçemediğim bir alışkanlığım
Sen, sıradışı sevda varlığım
Sen, alışılmadık ayrılığım
Sen, mutluluk dolu güzel günlerim
Sen, yağmurla gelen hüznüm

Sen, Ayşegül...
Hani o, gözlerine bakıp kıyamadığım,
Hani ellerini tutup, sarılıp koklayamadığım,
Saçlarını okşayamadığım...
Aşkım, bi tanem,
Biricik sevdam...

Sen buraya bir daha gelmezsen eğer
Yaşamak bana haram olur bunu bilesin
Sen bir daha beni sevmezsen eğer
Hiçbir zaman mutlu olmam bunu bilesin

Aydınlık dünyama hicran dolmadan

Hasretin çökünce garip gönlüme
Yaş dolar gözlerim susar ağlarım
Aklıma gelince o iki kelime
Kapanır gözlerim susar ağlarım

Umut yabancıdır sanki dünyama