Buruk Bir Kış Aşkı Şiiri - Berk Aydın

Karlı bir kış akşamı buluşmuştuk seninle...
Soğuktan titrerken bedenin
Buz kesilmişti avuçların
Sarıldığımda sana titrediğinin geçtiğini
Ellerinin ısındığını hissettim...

Yüzündeki gülücüklerin sıcaklığı benim de içimi ısıtmıştı aslında...
Bakarken gözlerin,gözlerimin içine
Bir aydınlık vuruyordu yüzüme...
Karamsarlıktan,kara bir hale bürünmüş yüzüm
Gözlerinle yeniden nurlanmıştı.
Yıkık dökük harabeye dönmüş yüreğim
Tek bir bakışınla yeniden inşa olmuştu.
Kalmayan umutlarım canlanmış,
Tükenen sevda ateşim
Yeniden alevlenmişti...

Bazen tek bir tatlı söz yaşamı daha çok sevdirir ya insana!
Yaşamayı çok sevdiğim zamanlardı...
Sık sıka yakın
Sebepsiz yere tebessümler ettiğim,
Bunu yaparken aklımdan hiç çıkmadığın için
Bazen bütün gün böyle dolanıp deli damgası yediğim,
Ama bundan asla şikayet etmediğim!
Belki bir yerlerde karşıma çıkarsın diyerek yolda heyacanlı heyecanlı yürüdüğüm zamanlardı...
O günleri şimdi arıyor muyum bilmiyorum.
Bir aşk değil de.
Bir tutkuydu benimkisi...
Hayatımın bir anlamıydın belki de...
Şimdi hayatım anlamsız değil ama.
Bir heyecanı da kalmadı artık...