Buruk bi ezgiydi bu !
Bir bulutun , ağlamasından habersiz ,
Altında dans edişimiz gibi .
Yahut yaprakların , geri dönmeyeceğinden habersiz,
Yere kavuşmak istemeleri gibi .
İkiside karanlık ,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim