Buruk Anı 2 Şiiri - Sadık Yılmaz

Arkadaşlarla balkonda oturuyorduk
birden bire çıka geldi
onu görünce birden yutkundum
ateş bastı birden
terlemeye başladı avuçlarımın içi
ve başımdan tek tek damlalar damlamaya
bir sandalye alıp yanıma oturdu
o an kalbim normalin iki katı hızla atmaya başladı
bir an derin bir sessizlik oluştu
bendeki değişimi o dahil herkes fark etti

yalnız ben değil o da benim gibiydi
konuşuyorduk ama sözler yarım kaldı
malum sonra futboldan ve gündemden konuştuk
arkadaşlar anlamıştı mevzuyu
ve hepsi bir mazeret bularak yanımızdan ayrıldılar
ve baş başa kaldık o an

ve birden başını kaldırıp bana
- mektupta yazdıkların gerçek duyguların mı? diye sordu
evet dedim ne yazıyorsa hepsi doğru diyebildim
mektubumu çok beğendiğini söyledi
ayrıca mektupta onun için yazdığım şiiri okuyunca ağladığını anlattı
ve birbirimize orada ilanı aşk etmiştik

iki saate yakın konuştuk durduk
her hangi bir mevzu yoktu ordan burdan
ben ki öyle çok konuşkan biri değildim
saat geç olmasaydı sabaha kadar konuşurduk

ve ondan sonraki günler daha farklıydı
artık birbirimizi gördüğümüzde
gülen gözlerle ve sevgiyle bakıyorduk
derken Sömestr tatili bitti

şehre gitmek için arabaya binmişti bile
durmadan sağa sola arkaya bakıp duruyordu
belli ki gözleri beni arıyordu
ailesinin haberi yoktu ilişkimizden

ama daha fazla dayanamayıp
saklandığım soteden çıktım ve otobüsün arkasından ona doğru yanaştım

O ANI HİÇ UNUTAMAM

tekrar arkaya döndüğünde göz göze geldik ve aynı anda
ikimizin de gözlerinden yaşlar seller gibi aktıkça aktı
buruk bir acı yüreğime oturmuş elimi kaldırıp ona veda ettim...

................................................DEVAMI VAR

SADIK YILMAZ
Tarih:08.07.2017 ===========================