Buruk Ama Mayhoş Şiiri - Sema Enci

şimdi terlemiş bir at kadar güzeldir
dere kıyısında ıslak paçaları kadınların.

ormanların sessiz derinliğinde büyüyen ilmi gördüm
anadolu tülbenti inceliğince.
ve incelmeye yeter sandım ömrü
bu dünya denen cehennemi ne zaman anladım,
avucumdan kayıp gitti masumiyet
gençlikmiş o  
güzelmiş iğde ağacı gölgesi kadar
ah içinde cennet yaratma çabamın çocuksuluğu.

basamakları dik bir evin eşiği sevinçtir
kuşlara ekmek bırakmak sevinç
açması ortancaların pembe mavi
ağaçların göğe uzaması sevinç
bildim neden sevilir balık
sormaz sorgulamaz hiçbir kedi
sevmek savunmasız bir iç çekiş.
bildim kaybolan izler bırakıyor geride
çocukluğun çıplak ayakları.

geçmişti,  
pek çeşitli tohumlar uyutup otlar büyüttüm   en dirençlisiydi kaktüsler
yokuşlar çıktım  
duvarlara çentikler...
az önce havalandı bir balon
süzüldü gökte sessizce
kurudu bütün nehirler
korktum çok korktum kırışmaktan
korkum da geçti gacur gucur raylardan
ve yavaşlayıverdi patlayan tomurcuk.

elbet bir anlamı olmalıydı
yüzüne gülümseme takanın
bir selama bin hatır katanın.
itlik edene tırnağını yiyenin bir yeri olmalıydı
neden ayakları yoktu balıkların
neden konuşamaz kelebekler
vazgeçilememiş alışkanlıklar gibi durulmamış üstünde
minarelerce yükselmiş suskunluğun.

oysa terlemiş bir at kadar güzeldir
dere kıyısında ıslak paçaları kadınların.

10 Haziran 2020

Sema Enci
Kayıt Tarihi : 30.12.2024 22:52:00