Buruk Acı 1 Şiiri - Sadık Yılmaz

Ne sen beni tanıyordun
Ne de ben seni
ikimizde tatil için gelmiştik memleketimize
Sıcak bir Ağustos ayının sonlarında rastladım sana
aramızda 10 bilemedin 15 metre mesafe vardı
göz göze geldik ve uzun uzun öylece bakıştık
zaman o an durdu sanki
gözbebeklerim büyüyor, kalbim yerinden çıkacak gibi hızlı hızlı atıyor
dilim damağım kuruyor, halden hallere bürünüyordum.
Yalnızca ben mi
O da ben gibi

Plansız ve programsız
belki de hazırlıksız yakalanmıştım

Nasıl oluyor da bir insan hiç konuşmadığı
tanımadığı birine bir görüşte aşık oluyor
ve yahut aşık olduğunu sanıyor.
Huyunu suyunu bilmeden

İnsan bazı şeyleri istese de gerçekleştiremez
bunlardan biri de sevgi
ben aşık olacağım demekle aşık olunmuyor
seveceğin kişiyi sen belirlemiyorsun, tayin edemiyorsun
istediğin zaman sevemiyorsun
o zaman kim belirliyor?

kriter nedir? Güzellik mi?
- hayır
mevki makam mı?
- hayır
bu bir kader midir?
- bilmem
bu olsa olsa ilahi bir duygudur.

ne zaman göz göze gelsek yüzümüz kızarır hep utanır
elimiz ayağımız boşanır zangır zangır titrerdik
haftalarca bu böyle sürüp gitti

arkadaşlar sayesinde normal konuşabiliyorduk
havadan sudan şeyler işte
ama baş başa henüz oturup konuşmamıştık
o cesareti henüz kendimizde bulamamıştık

Ya da tam olarak emin olmak istiyorduk duygularımızdan
biz hariç herkes bunu fark etti
ve bizimle paylaştı,
çünkü korkuyorduk hayal kırıklığından
ya öyle sandıysak yanlış anladıysak diye
ama görünen köy de kılavuz istemezdi

ilk adımı benim atmam gerekiyordu ama nasıl
benim hiç tecrübem yoktu acemiydim bu konularda
böyle bir şey ilk defa başıma geliyordu
hani derler ya korktuğum başıma geldi diye
işte aynen öyle

ilk önce bir mektupla ona olan hislerimi bildirdim
mektubumu çok beğenmiş ve etkilenmiş

.............................................. DEVAMI VAR

SADIK YILMAZ
Tarih: 10.06.2017 =========================