Kolsuz kanatsız kaldım bir başıma
Kavurucu güneşte sensiz, kimsesiz
Yüreğimde kopan bu kaçıncı fırtına
Aklıma geldikçe içim acıyor nedensiz
Zordur babasız kalmak, öpülecek yoktur elin
Karanlık kalacak bir yanım, son nefesime değin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla