Kolsuz kanatsız kaldım bir başıma
Kavurucu güneşte sensiz, kimsesiz
Yüreğimde kopan bu kaçıncı fırtına
Aklıma geldikçe içim acıyor nedensiz
Zordur babasız kalmak, öpülecek yoktur elin
Karanlık kalacak bir yanım, son nefesime değin
En büyük acısıdır yaşanan hatıralar yüreğimin
Bir ömür yarasıdır bu, aciz kalan bedenimin
Kayıt Tarihi : 20.4.2020 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!