Bursa'da Geceler Şiiri - Serap Tepedelen

Bursada bir ölgün zamandır gece,

yaşanmamış ya da yaşanmayacak anları kapsar da,

kimsenin ruhu duymaz.

belki bir bank tepesidir yatılan; ya da ayyaş bir adamın düşleridir

çoğu kez kadehlerde içilen...

sabahlara değin kapı önünde bekler yalnız kadınlar,

uykuları bölünse de çoğu kez bir ayak sesiyle;

Bursada tüm sokaklar boşalırken birer birer/Arap Şükrüden bir çığlık sesi duyulur

hüzünlü keman eşliğinde.

Yalnız kadınlar,yalnız gecelerle sarmaş dolaş olmuştur şimdi

Bursanın sokaklarına kan düşer birden; bir küfür böler geceleri

ana-avrat demeden kusar sarhoş yalnızlığını

gecelerin koynundan çekip alır da dostunu,

kimsenin ruhu duymaz.

Ölüdür gece,sonsuz uykusuna yatmıştır şimdi...

Altıparmak susar,Çatalfırın susar,Postahane yolları susar da,

susmayan bir tek klüpler kalır dansözün kıvrak oyunlarında....

Bursanın yalnızlığına tüm gölgeler düşer şimdi

İrili ufaklı,karmaşık gölgeler/karabasanla birlikte,bir bıçak gibi

böler de suskunluğa terkeder caddeleri...

Geceler pusuya yatmıştır; günışığından korkarcasına...

oysa Bursa, hep güzeldir her doğan güne uyanışıyla....

Serap Konuk

(10.08.2011-Bursa)