BURSA’DA AKŞAM
Avcı kartalın dönüşü gibi yuvaya
Süzüle süzüle iniverdi usulca
Akşamın pusu
Yemyeşil zehirli ovaya
Kocaman kara kanatlarıyla
Odaya öyle garip bir yalnızlık çöktü ki
Derinden derinden
Yakamadım ışığı
Kalkamadım yerimden
Şimdi duyuyorum dışarıda cıvıldayan
Narin kırlangıçların kalp atışını
Sanki dörtnala koşuyorlar
Sevinçle uğurluyorlar güneşin batışını
Kan ter içinde atlarıyla
Ne çok uğraştılar saçak altlarıyla
Usanmadan günlerce
Yapmak için bir göz oda
Canla başla
Yorgun gagalarıyla
Ah! Bilemiyoruz ki uçuşlarındaki gizemi
Akşamın kızıllığında yanmak mı niyetleri
Belki son kez selamlıyorlar gülkurusu ufku
En coşkulu serenatlarıyla
Yoksa yangın mı var ne
Karşıdaki mor dağların ardında
Duman duman gün batımı
Kayıt Tarihi : 13.6.2014 18:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Efendim yüreğinize sağlık./n.a.
Beğeni ile okuduğum,
mana ve anlam bakımından,
her satırında ayrı bir anlam ifade eden,
tek kelime ile muhteşem bir şiir.
Saygı ve sevgi selamlarım ile...
TÜM YORUMLAR (29)