Bursa Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Dedi ki bir ziyaretçim var,
Kapımda bir nefes dursa.
Usulca, ama usulcacık
İncitmeden vursa.

O’na bir münâdi
Kimsin? ? .. sorsa.
Cevap verir hırpâni
Sahibin kim BURSA?

Koskoca şehir,
Kime mülk olsa
Bilmez ki dünya gemisinde
Kendisi sadece forsa!

Hırpâni biraz daha
Kafa yorsa,
Bulacak cevabı.
İçine bir yol bulsa.

Boşuna tüketir
Üzülür olsa,
Diyeceğim ki dur,
Biteceksin nasılsa

Bari kendi bitmeden
Etrafını ışıtsa.
Yanması gitmese boşa,
Derdine çare bulsa.

Ey gönül sahibi,
Bu derde çare yok nasılsa.
Yan yanabildiğince,
İşte karşında BURSA

Gir, dolaş, serbest her yer.
Tophane,Yıldırım, Nilüfer
Su parayla ama
Hava bedava nasıl olsa.

Birde benim için sorsa,
Adın niye yeşil? Rengin de solsa..
BURSA diyecek, Ey hırpâni
Borçluyum ben en yüce Dosta.

İçimde binlerce dost var,
Sırt sırta da yatsa
Şehirle, Uludağ birbirine baksa
Hırpâni keyifle bir türkü yaksa

-Bursalımısın kadifeli gelin
çaydanmı geçtin.....? ?
Yeşil türbe bir göz kırpsa,
Utancından kızarıverir, çilek dolu Kızıksa

Bir köprüden geçsem, Setbaşı olsa.
Komşusu Ulucami,
Avlusunda tespihçiler,susa susa
Konuşsalar, dua olsa.

Ya tuz pazarına akşam olsa,
Bir kız,sarı saçlarını savursa,
Bir oğlanın gönlünü kavursa,
Bir dilenci talihine bir tekme vursa.

Hüdâvendigâra gece gelsen,
Çayından bir yudum çeksen,
Sonra kalkıp yürüsen
Geçip gitsen Çekirge’den..

Kendi kendine şakalaşsa
Karagözle-Hacivat, karanlıkta
Görsen ne hayatlar kırık
Fuar lunaparkta,göl başında..

Yürüsen Heykelden geçipte
Binsen teleferiğe
Veda ederken gençlik hayallerine
Selam versen Emir Sultana..

Teleferik içinde aynalı çarşı! !
Yoksa öyle değil mi?
Bursa'ya karşı
Hüzünlü geride bıraktığın Kapalıçarşı

Selam veriyor sana Uludağ
İnsanları sevindir kar, biraz daha yağ
Sevinçle seslen Bursa'ya
Hâlâ sağım, sağ…

Bursa diyecek; gel ey dost,
Bağrımda yer var sana da
Neleri almadım ki koynuma,
Bi selvi de senin başucuna

Hırpâni söyledi,kendi dinledi.
Gönül söyledi, ten dinledi..
Anlaşılır belki bir gün
Hâlâ son söz söylenmedi..