Bursa 1 Şiiri - Feyza Nur Cengiz

Hiç usanmıyorum,
Hergece yaşadığımız onca yılın her gününü,
Saniye saniye yaşıyorum....
Hani Ulucamii'nin havuzunda buluşurduk.
Sen hep geç kaldırdın,
Arasıra bende bekletirdim kızdımak için seni.
Yağmurlu bi havada Garaj ın orta yerinde kavga etmiştik,
Sertçe kolumu tutup çekmiştin,
Öyle çok kızmıştım ki sana,
Koşarak tek kişilik yer kalan dolmuşa binmiştim.
Ve seninle her zaman gittiğimiz cafeye gidip oturmuştum.
Sözde sende kaçıp kurtulmuştum.
Daha siparişimi vermeden çay getirmişti garson
Sonrada seni göstermişti.
İlk Sevgililer gününde postanenin önünde buluşmuş,
Birbirimize göstermeden hediyelerimizi açmıştık.
Sonra sanki ruhlarımız kördüğüm olurcasına sarılmıştık.
Tophaneye çıkıp bakışlara aldırmadan haykırmıştık aşkımızı
Meydan okumuştuk be Bursa'ya........
Ve ilk öpücüğümü vermek istemiştim sana
Sen utangaç başını çevirdin başka yöne
En çok KültürPark'a gitmişizdir.
Giriş paralarıla rahat bi araba alırdık.
Nedense oraya girince daha bi sıkı tutardım elini,
Bi an bıraksam kapacaklarından korkardım.
Çarşı ya her gidişimizde kızardın bana
Paramız olmasa herşeyin fiyatını sorar,
Hatta pazarlık bile yapardım.
İkimizin doğum gününü bir gün aralıklarla kutlardık.
Şubatta.Hele bide kar yağdımı bayram yapardık.
Burç sinemasında izlediğimiz ilk filmi hatırlamıyorum
Film boyunca yüz hatlarını çizdim gözlerime,
Filmdeki bütün adamlar sen,bütün kadınlarda bendim..
Bi keresinde arkadaşlarım görmüştü bizi Heykelde gezerken,
'Nereye götürüyor seni sürükleyerek'diye dalga geçmişlerdi
Senin boyun uzun,benim kısa yanyana yürüyemezdik
Bi İkindi namazından sonra Ulucamide yüzük takmıştık
Ve sen bana söz vermiştin;
'BEYAZ GELİNLİKLERLE DE............'
Devlet Hastanesinin karşısındaki küçük caminin banklarında,
Bi akşam yemeği yemiştik,
Senin ki peynirli benimki patatesli iki pağça...
Yorgun bi iş çıkışı tutturmuştun
İlla Tophaneye merdivenlerinden çıkalım diye
Bende mızmızlık yapınca kendimi bulutlara yakın bulmuştum.
Olur olmaz yerlerde kucağına alırdın beni.
Kızar gibi yapar ama öyle mutlu olurdum ki.
Daha neler neler yaşadık bu Bursa da,
Ama işte bizim de öykümüzün sonu geldi.
Kimbilir belki mutluluğumuz göze geldi.
Bu şehir verdi seni bana.
Bi otobüsün içinde uzaklaşırken sadece el sallayabildim.
Hiçbirşey bıraktığın gibi kalmadı.
Döndün ama o kadar geç kaldın ki bana...
Bursa seni bana. beni sana çok gördü,
Bir emanet gibi zamanı geldiğinde,
Almasını çok iyi bildiği bir aşk verdi bize.
**********--************--*************