Bürokrasi Renkli Kıravatım

gözümde akıl sözcüğü
beynimde batmış bir kirpik ucu,
mantık kokuyor terim
neyin ucundan beslenir ölüm,
bürokrasi renkli kravatım
yetmiyor söylemeye takatim gücüm.
-cehennemden çıkıp tatile mi geldin
bir dilemmaydı yorgundu gözlerin
bir hasat zamanı sıcaktan,
düşünmekten çok sevdim.
dilemma ekmiştim
çaresizlik biçtim
yalandı zaten senin dinin
müşrikti her müridin
oraksızdı benim her biçtiğim,
çatlamış direkler gibi yalan söylemekten dilin.
-her şeyin bir şeyi varmış diyor şair
yalnızlığında hürriyeti varmış
Sadece ellerin beyninde zahir,
hep beyaz giyiyor
tatlı dilinden son derece kafir.
müebbet yemişim karnım tok
bir çift kanadım var hiç tüyüm yok
az kalmıştı iyi niyetten ölecektim
idamı bölmüşlerdi dörde çeyreği düştü bize
lütfettiler yaşamaktan, neşeden pay verdiler,
sen geldin aklıma
ne güldüm ne güldün (!)
tahmin bile edemezsin
her seferinde kahrımdan öldüm.