Burnumda Tütüyorsun Şiiri - Özlem Saba

Bir şehirden başka bir şehre,
Dilime adını yasakladığım
Bir türlü aklımdan çıkaramadığım,
Geceyi yırtan,
İsyankar kelimeler uçuşuyor.

-Ve ben, güvercin kanatlarındayım yine...

Seni bir başka özlüyorum bu gece.
Güneş köpürmüş dudaklarını,
Aşk ile öperken,
Masmavi denizlerin kokusu siniyor içime.
Şehvetle bir çığlık havalanıyor göğe.
Gün ışığı sonsuz bir aşkla,
Tekrar kavuşacağı günü bekliyor.
Seninle her kavuşma,
Bir mucize.

Rüzgar,
Islık çalan bir meczup şimdi.
Bir harami.
Dağ başlarından,
Keşfedilmemiş baharlar çalan.
Aşk çiçekleri açıyor yüzünde.
Çocuk gözlerinden,
Binlerce çocuk gülümsüyor.
Sen, resimlerinden bakıyorsun bana
Ben, baktığın her yerde kendimden geçiyorum .
Kayboluyorum bile bile,
Beni bir tek sen bul diye.
-Sobe!

Güneşin oklarına asılıyor sesim.
Ah bu deli rüzgarlar,
Seni bana getiriyor yine.
Maviden mora dönüşen bir şarkı oluyorsun dilimde.
Adını her söyledikçe,
Yüreğim yüreğine çarpıyor.
Sanki kıyametler kopuyor içimde.
Fakat sen gözlerini kaçırıyorsun benden,
Utangaç sevişmelerimizden..

Sarhoşum desem, değilim.
Oysa tek dama bile içmemişken,
Bu berduşluğum niye..

Kısacası sevgilim, çok özledim
Burnumda tütüyorsun yine.