Burnumda tütüyorsun Şiiri - Adem Armağan

Özledim,burnumda çok tütüyorsun,
Buruk yokluğunla,elem çekerim,
Sen de dertli bülbül gibi ötüyorsun,
Aşkınla sel gibi,coşup akarım.

Nasıl unuturum güzel gözünü,
Hasretim sevdiğim görsem yüzünü,
Niçin aramazsın,çektim nazını,
Gözlerim yolda,sana bakarım.

Gurbet ellerinde kalmışım garip,
Tedavi sendedir,neylesin tabip,
Kul Armağan hasta olmuştur grip,
Gelmez isen bana,candan bıkarım.