Burkuntu Şiiri - Salih Yüce

Kalp kırıklarının sessizliğiyle, Şair sen yaşında!

Bir kenara atıp fincanı
Kırk yılı hiçe sayma
Yerlere değdirme o pak alnı
Vakit darağacında naz yapma

Bahar bırakıp da yerini kışa
Güneşlerimi almasın benden
Kurban gitmesin gülüşler aldanışa
Ne çok da vefa beklerim bu bedenden

Serdengectim sen uğruna senden
Kader vermezse seni çabam neden
Beni koru yürek burkan selzenişten
Usandım duvar izlemekten, kafesten

Şiir yazmak değil artık marifet
Kağıda yazılması kadere yazılsa ismin
Halimi sormaz yurduma uğramaz oldu cemiyet
Gelsen, sevsen, gitmesen; müebbet...