Burkuntu Şiiri - Selami Ataşlar

başını yaslayıp da ağlayabileceğin
omuz olmak vardı serde, ama olmadı.
bakışlarını mıhlayıp da gözlerimin içine
gördüğün okyanusta kaybolmak vardı..
ama olmadı be kömür gözlüm, olmadı! ..
kararsız atılan ok, hedefini bulmadı.
hoca ezanı okusa da heyhat! cemaat,
vakt içinde namazını kılmadı.
yanlış çoğaldıkça götürecek doğru kalmadı.
komşunun zili hatır'çün bile çalmadı.
kelimenin adı AŞK bile olsa;
içinde 1 gram anlam kalmadı.
Tufan'dı, sayha'ydı, ebabil'di, duman'dı;
derken şu insanın, yüzsüzlüğünü setr'e
zaman kalmadı be ufuk çiçeğim
zaman kalmadı! . üzgünüm...