Hınçla karışık güneş sesinle
Günahsız canından burkulmuş güneş
Haykıran kadife sesiyle
Duruyor olduğu yerde
Tez canlıydı şelale gibi
Kar kanadı kadar suda parlayan
Bozkırlar gibi bahara özlem
Gezinirdi gözlerinde çayır ses
Kanatlanarak geçti çubuk ovasını
Yazgısını soylu kılmak için
Yüreğindeki hançer yarasına
Gurbet neşteridir derdi
Burkulmuş güneş ölgün bakar
Bakar ölümün gülüşüne çaresiz
Şimdi o Karşıyaka kabristanında
Toprağın kara vicdanına emanet
27.08.2001
Turan KayıkçıKayıt Tarihi : 6.2.2007 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakar ölümün gülüşüne çaresiz
Şimdi o Karşıyaka kabristanında
Toprağın kara vicdanına emanet
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)