Burkulmaz mı Yüreğim Şiiri - Ozan Efe

çiçeği burnunda saksılarda
pencere açılmadan daha
deli yel süpürürken sokağı
duldasında sevişenler
kokusunda toprak
yağmur öpüşmelerinde

hüzün içerken gözlerden
düşlenirdi yaşamak her daim
uyur uyanık yolda
gökyüzünde yalnızlık kol ezerken
vardığın yerde
açılmamış kepenkler

dün türkü söylediğin
abi dediğimiz kardeş bildiğimiz
yok şimdi
kor ateşlerde yürek yangınları
sevdikçe harlanan
gözlerimizde yuvarlanan ağırlık

gülüşünde kıvılcım
gelişinde yıldırım düşer
talaylanır akan gözyaşların
geceye karışır elem
sensizliğinde ölen yenibaştan
burkulmaz mı yüreğim
141011denizli