Hain DOSTUM
Seni seviyorum bile diyemedim ki ben
Sana bir gün doyasıya sarılamadım
Sevdim içime çektim seni taparcasına
Dertlendiğimde hep sendin yanımda
Papatya falı
Hani yok sanırdın
Beni yanında
Papatya falına bakardın
Yalnızlığında
Buğday
Buğday tanesi gibiyiz
Başak olur,
Değirmende öğütülürüz
Un oluruz,kepek oluruz
Celladıma
Gönlümün sesi böler geceyi
Kalk der uyuma,uyuma kalk
Söz geçiremem celladıma
İdama götürür beni her gece
Ey hayat
Ey“çilekeş hayat”
Vurdun hep balyozla
Azıcık güldürsen
Alırsın öcünü doya doya
Son
Geldik ağlayarak dünyaya beyhude
İşte yaşayarak gidiyoruz meçhule
Neler gördük,neler yaşadık dünyada
Gözleri yaşarttık,kırdık kalpleri de
Geçmiş Zaman Olur ki
Bu kente karanlık çöküyor ağır ağır
Yollarda insanlar,arabalar koşuşuyor
Tünemeye bile başladı güvercinler
Bir koşuşturmadır almış gidiyor.
Ardından
Gri beyaz katlanmış çuval bezi
Kıvrımları taşlarla kaplı
Engebeli bir arazi gibi
Akşama doğru / Sürgülü gönül kapısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!