Burhan Küçük Şiirleri - Şair Burhan Küçük

Düş kırığı

Bir zaman gelir
Düşler seni alır
Yok olursun içinde
Bir zaman olur

Fal

Sigaranın dumanı da
Çıkıyor halka halkada
Bilmez misin sen sevdiğim
Bağlandığımı sana da

Bizimki

Kalemden uzak duramaz
Eli kalem tutanın
Gönlü aşksız duramaz
Gönlünde aşk yatanın

Biz ne zaman

Biz ne zaman aşık olsak
Tutunacağımız bir dal kalmaz
Kurumuş yaprak gibi düşeriz
Salkım,saçak...

Küçük Dünya ya

Şu dağlar,bu bağlar
Şu dereler,içinde balıklar
Denizler,bulutlar
Yeşil ormanlar

Özlemine özlem

Sensizliğe akarım
Gecenin koynunda
Buğulanır gözlerim
Önüne geldiğinde

Mana

Harflerin dili yok
Yan yana gelmeyince
Hayal kurmanın anlamı yok
Peşinden gitmeyince

Nedir ki

Nedir ki ömür dediğin
Gözümü bir açtım
Orta yaşlı bir adamım
Sokakta çocuklar amca

Gözlerinden okudum
Ne rüzgarlar görmüştü
Ne yangınlar geçirmişti
Anlatıyordu dinliyordum
Ne ölümler görmüştü
Kimleri gömmüştü

Ötme keklik

Kekliğin başı kınalı,ayağı kınalı
Kanadı kırık, gönlü yaralı
Ötme keklik çekme beni kendine
Nasıl söz geçirmeli bu gönle