Adı konmamış bir sevda,
Zor, geçmek bilmiyor yarası
İkiye bölünmüş yürekler, bir tarafı kal derse
Git diyor diğer yarısı.
Şimdi bahar zamanı
Sen ve Ben
Geceyi tam ortasından, ikiye böldük.
Ben geceydim.Sen geceyarısı
Gözlerin geçiyor,gözlerimin önünden
Geceler uzun,geceler karanlık
Geceler; katrankarası
Issız bir ada gibiyim
En son duyduğum martı sesinin üzerinden
Sanki yıllar geçti
Ayakları üzerinde durmaya çalışan köhne bir konak
Ha yıkıldı, ha yıkılacak
Bir gece, ansızın çekip gittin benden
Parmaklarının ucuna basarak, sessizce.
Ne gittiğini duydum;
Ne ardından kapanan kapının sesini.
Bir tek şeyi hatırlıyorum, Dün gibi.
Mavi bir kelebek getirmişti bana; veda buseni.
Gel artık,kahrolası, gel
Neredesin?
Bir gülün goncasında açarsın diye
Seni; tam üç mevsim bekledim.
İçimde; bir kadın gizli
Sen' de kızıla boyandı
Sevdanın bütün renkleri
Siyah saçlarına taktığım
Kırmızı gonca güller gibi.
Senden sonra hiç bir kadını öpmedim,
Korktum, kaybolur diye
Muştusunu bugünden getirdi rüzgar
Yarın çok güzel olacak
Papatyalar boy vermiş sıra,sıra
Yağmur sonrası hala sen kokuyor toprak
Ruhumu teslim almış, karabasanlar
Rüzgar cüretkar bu gece
Bir dilberin eli gibi dolaşıyor,tenimde
İçimde tatlı bir huzur,
Sevgiden başka bir şey yok,yüreğimde.
Bir kadın sevmeli diyorum,
Gece saat oniki,
Aklıma düştü yine gözlerin.
Tarifsiz düşüncelerin gölgesinde
Bir bıçak gibi saplandı yüreğime,özlemin.
Süzülmüş gözlerin, sen ağlamışsın
Etme! değmez, boşuna isyanın
Yağmurlara hiç sözü geçermi?
Adına aşk denilen ateşte yananın
Çaresizsin, kırılmış kolun kanadın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!