TERENNÜM
Bağışlayın dostlar
kahmin ediyorum neler düşündüğünüzü.
Oysa bilmelisiniz ki
karşınıza çıkarken nasıl utandığımı.
Zira yazılmış milyonlarca dizeler arasında
papağanca öylesine söylemlerdir benimkiler. Biliyorum.
Ancak bir tutkudur beni size getiren.
Bazen bir şeyler adına çıkarım yola
aptalca kurgularım cahilliğimi ele verir.
Halbuki sözde şair geçinirim.
Bazen simgeler arkasına sığınırım
Puşkin gibi
bakır atlara biner
Çingeneler arasına kaçarım
yasa koruyucudan.
Bed ...
İsterim ki
Sen hep çocuk kal çocuğum
Eğer seni de bir gün kara bulutlar saracaksa
Uyanamayacaksan gaflet dolu uykulardan
Çözemeyeceksen hayat denilen bu bilmeceyi
Bırak sen hep çocuk kal çocuğum
Ağıt yakmayacağım, biblos kadınları gibi.
Adonis’te kimmiş
En büyük benim
Paris gibi olacağım.Zampara Paris. Büyük ferdiyetçi.
Truvayı yakacağım. Lakin Hellen için değil
Benim Hellen’im başka
Doğam söyle bana
Çiçeklerin niçin açar bağrında
Gülüşün müdür?
Pınarların, nehirlerin niye akar
Ağlayışın mıdır?
Bağların bahçelerin tarlan senden
Ey sevgili! , gönül ateşi(m)
elvanım aç kapını ben geldim
kuşat beni firdevs kokunla
dön bir kerecik yüzüme bak ne olur
bak ve göz yaşlarımı sil
gülümse
SİZİ ÖRDÜĞÜM AN
Ayaklarım gitmiyordu isyan edercesine
Ellerim felç olmuştu
Titriyordum sıtma nöbetine yakalanmışçasına
Başım dönüyordu
ÇEÇENYA
Kan ve gözyaşı yüreğimde biteviye
Acıları kuşanırım bu şiire
Ki bu şiir alıp götürecek
Vahşet dolu günlerin yaşandığı ülkeye.
Güneş bugün terketti gitti bizi
Olsun; ay var kapımızda yıldızlar eşliğinde
Ya zaman dursaydı ne yapardık?
Ona da şükür
Ah ahlanmaya bir fırsat daha bulduk.
Mesut ile Mesude
Ahh! Mesude
Sen ne iyi bir oyuncusun
Değme artistlere taş çıkartırsın vallahi
Şu polyanacılık oynayışın var ya
Köye yağmur yağıyordu son defa, ey! Sevdiğim
Bakakaldım arkandan, gittiğin gün;
Akşam dağlardan ininceye kadar
Islandım
Ben zayıftım, ben çocuktum
O gün bu gün yüzüm kekremsi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!