Ezelden tanışmışlık var sanki gözlerinde
Gözlerimden girip kalbime dokundun el değmeden
Bir adres var hiç bir sokağı dönmeden
Gelip döneceğim tekrar seni görmeden
İmtihan denilince sen dolardı gözlerim
Fazıl olasın, edebinle nazır olasın.
Gönlünü yarin boyasın
Çaresiz değilsin
Aklın dara gelince Kalbinden düşün
Derdine hüsran olası
Dünya aslında güzel bir yerdi
Kirletmeseydik kalpleri
Hırsa bürünen gözler yok etmeseydi muhabbeti
Dikmeselerdi göktelenleri
Üzmeselerdi damlarda koşuşan kedileri
Sadece ve sadece kirlenseydi ellerimiz
Koparılan çiçeklerin hüznü var tenimde
Hasret var vakit seher esen yelinde
Estikçe dağlanır yangınım en derinden
Tut ellerimden yalnızlığım karışmadan kalabalığa
Tut baharım ayaz kirpiklerimi dondurur sabaha
İmtihanın surete bürünmüş şekli
gönlümde büyüttüğüm aşuke.
Üşüyeceğiz biraz
Hasret saracak bizi
Takvimler geçmişe kopacak
Gönlü papatya olana her mevsim bahar.
Süzülesi var yaprakların esmeli bir rüzgar
Sarılmalıydık ağaç gibi toprağa
Ayazda açar kış çiçeği ölür baharda
Sardunya temalı resimler çizildi bahçelere
Çiçek saksılı pencereler perde arkası huzur
Rüzgar Hiç duymadığım nağmeler üfürür
Bir şehri güzel kılan tek bir insan
Yangınları söndüren tek bir damla lisan.
Kış örtüsü kaplamış kirpiklerini
En güzel hafifliktir
Kalbe ağır gelen şeyleri gizlemek.
Sahiplenmek acıya
Bir annenin, çocuguna şefkati gibi
Nice gülüşlere değişilmeyecek tek bir sızı.
Beklenen ıssızlık
Gece, sabah aldığın gamı gökyüzüne taşıyarak
Siyahlaramı bürünürsün
Ey gece, gözlerim gibi dolmuşsun
Yıldız mıdır göz yaşların
Bırak aksınlar yeryüzüne, olsun yerle bir
Çiçeklere zarar vermeden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!