âlemden kaçmaz
o tenha uçurumlarının kenarlarında
hiç görülmemiş
hiç duyulmamış
ezik büzük bir allahsızlık
sofiyâne takılan itlerin kötülük üflediği sokaklara
hep şiir giydirdim ya
acılarımın tesettürüdür ölüm artık bil
bil işte
kahroluyorum polyanna sorularına
durup durup bu kanayan nedir diye sorma salakçım
ne densiz nedensiz ölümler diye de küfretme
erirken birbirinin içinde avuçlarımız
incitilmiş anılar
birileriydiler ama hep
hep geldiler
azı dişleri altın kaplama cenabetölçerler
ya devirdiler bıyıklarını dudaklarına
ya da saldılar eteklerine sakallarını
gülüşüne uzandım da sesinin dün gece
bir papatya öptü beni boynumdan
çok üzgünüm / çok üzgünüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!