Burhan Amca Şiiri - Halim Akın

Yaşanmış bir olay bu anlatacağım,
Sizlere birini tanıtacağım...

Makasçı Ali amca komşumuzdu eskiden,
Emekliydi, yaşlıydı zor kalkardı yerinden...

Hanımı Mesude teyze, daha gençti eşinden,
Terziydi, hamarattı, iş gelirdi elinden...

Bir çocuk yapmışlardı hayatları boyunca,
Benden yirmi yaş büyük sevgili Burhan amca....

İri yarı biriydi, tuttuğunu koparan,
Ama biraz tuhaftı yaşıtlarına nazaran...

Bağ evinde keçi besler, konuşurdu onlarla,
Onlara ekmek taşır, her akşam çuvallarla...

İzmir’de çalışırdı, şofördü fabrikada,
Her akşam dönerdi, çuvalı omuzunda...

Durmadan çalışır, hiç dinlenmezdi,
Çok ısrar ederler o evlenmezdi....

Annem anlattı bir gün bildiklerini,
Öğrendim o zaman çektiklerini...

Bir kız sevmiş bir zamanlar,
Ama ona uygun bulmamışlar...

Aylarca dil dökmüş isteyin diye,
İkna olmamış bir türlü Mesude teyze...

Ne olduysa ailesi razı edilmiş,
Kızı görmek için şehre gidilmiş...

Vardıkları zaman kızın semtinde,
Bir düğün görmüşler sokak içinde...

Burhan amca sokulmuş, yakından bakmış,
Birden bire koskoca adam, yığılmış kalmış...

Sevdiği kızmış o gün evlenen,
Bu olaymış onu hayata küstüren....

Zaman geçti, ben büyüdüm o yaşlandı,
Hep bildiğim Burhan amcaydı...

İnsanlardan uzak durdu, mabetiydi bağ evi,
Sırdaşıydı belkide, çok sevdiği keçileri....

Önce babası öldü, kaldılar ana oğul,
Yıllarca çalıştı, durmadan harıl harıl...

Duydumki bir gün ölmüş, Allah rahmet eylesin,
Hiç ama hiç evlenmedi, buda böyle bilinsin...

Çok yanlış yapmışsın, Mesude teyze,
Bu olay ders olsun, okuyan hepinize....

Halim AKIN
13 Temmuz 2009 16.19 - İZMİR