Burhan Ağa Destanı Şiiri - Refik Başaran

(aman) İsmiyle müsemma Rum Kayseri
Eski harf üzere daha ekseri
Meydan kapısından girdim içeri
Başıma doldu ihvan olanlar

(aman aman) Adûnun ekberi defterin dürsün
İki evladının gününü görsün
Beytullah'a yüz sürüp murada ersin
Burhan ağa gibi aslan olanlar

Kap' altına çıktım takıldı yafta
Bir takımı gözü ilafta
Bir takım cahil bir takım softa
Hiç rıza olmadı vicdan olanlar

O da benimle geldi dolaştı
Sorun bakın neresine leke bulaştı
Ettiği iyilikler boynundan aştı
Burhan Ağa gibi aslan olanlar
Böyle olur ehl-i iman olanlar

(aman amman) Bir takımı bana bakar gülüşür
Vicdan sahipleri yanar tutuşur
Büyük küçük birbirine karışır
Maymuncu zanneder ihvan olanlar

(aman) Yörü dilber yörü dönüp dönüp dönersin
Senin gibi kalbi yalan değilim
İkrarım yoluna seri veririm
Aldatıp yüze gülen değilim

Bir kişi ikrar verir (...)
İkrarından dönen o yüzü kara
Kadirim kıymetim bilinmez yere
Uyup cahillere yelen değilim