burgacına tutsak yürek isyanda
gözlerinden hüznün silinmiyor ki
yakamdan bıraksa acıyor yanda
sözlerinden güz gün bilinmiyor ki
susarsan anlarsan umar olursun
düşlerine şansın yamar bulursun
gülüşlerindeysen mutlu solursun
tözlerinden düzgün dilinmiyor ki
çöktükçe çöküyor kara bulutum
söktükçe söküyor yine umudum
döktükçe döküyor yağış unuttum
közlerinden süzgün gelinmiyor ki
ozan efem sevin dünya adından
deriden giyilmez bünye tadından
geriden ayılmaz künye kadından
güzlerinden büzgün çelinmiyor ki
Kayıt Tarihi : 18.12.2011 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!