Soğuğun iliklere işlediği, insanı bıçak gibi kestiği sisli ve puslu bir Ankara gecesi
Oturdum yine
Yalnızlığımla başbaşayım
O anlattı ben dinledim
Eskilerden konuştuk
Maziden
Yad ettik acı tatlı günleri
Hatıraları andık
Ortam pek bi güzeldi
Bazen güldük, biraz ağladık
Sonra bir sessizlik oldu
Bir hüzün sardı evimi
Sustuk
Bir yabancı gibi sorular sormaya başladı
İşte nerelisin? Hangi takımı tutuyorsun?
Vesaire...
Ankara bu gece neden bu kadar boş dedi
Ya tüm şehir boşaldı
Ya da birisi gitti, evimden ve Ankara'dan
Sonra yağmur başladı
Ankara ağlıyordu İstanbul çiçek açarken
Burcun ne dedi
Sazı aldım elime
Benim burcum tektir Allah
Seviyorum burcumu
Beklentisiz talepsiz
Zararsız saf bir sevgi ile
Tıpkı piyano çalar gibi
Narin ellerle
Ama ahdim olsun
Birde can borcum
Ona ne sunabilirim candan öte
Umrunda olur mu bilmem ama
Kurban olsun
Kayıt Tarihi : 20.12.2024 11:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!